Mickiewicz

W "Wielkim słowniku ortograficznym PWN" można znaleźć pewną informację dostępną również za linkiem http://slowniki.pwn.pl/zasady/629380_1.html

Krótko mówiąc: dwie książki Mickiewicza to 'dwa Mickiewicze'.

Czy taka odmiana będzie i tutaj dodana?

kolega parter ma rację

autor poematu lirycznego "Farys"

Wołacz - Adamie Mickiewicz(u)?

Nazwiska nie mają wołacza*; gdy zwracamy się do kogoś, mówimy np. "panie Nowak", a nie "panie Nowaku".

---------------------------
*ściślej mówiąc - mają, jednak można go traktować raczej jako formę potencjalną. Jedynie w mowie potocznej (zwykle w żartobliwym/lekceważącym tonie) możemy używać nazwiska w wołaczu, np. uczeń przygotowujący się do matury z polaka może powiedzieć: "Adamie Mickiewiczu, po coś to wszystko pisał? Przez ciebie teraz muszę się uczyć tych durnot!"

Pan Grzenia - nazwisko Robakiewicz

Odmiana tego nazwiska w liczbie pojedynczej zależy od płci posiadacza. Nazwisko kobiety jest nieodmienne, a nazwisko męskie odmieniamy następująco: DB. Robakiewicza, C. Robakiewiczowi, N. Robakiewiczem, WMs. Robakiewiczu (jednak w języku potocznym wołacz jest zwykle identyczny z mianownikiem). W liczbie mnogiej używamy form: MW. Robakiewiczowie, DB. Robakiewiczów, C. Robakiewiczom, N. Robakiewiczami, Ms. Robakiewiczach.

A cóż to znaczy - "jednak w języku potocznym wołacz jest zwykle identyczny z mianownikiem"?
Potocznie - Hitler, jazda do sztabu!
Oficjalnie - Hitlerze, prosimy do sztabu!
?

oficjalnie i potocznie - Naleziński, do stoczni! (acz w sumie - po nazwisku, to po pysku) =)

>>A cóż to znaczy - "jednak w języku potocznym wołacz jest zwykle identyczny z mianownikiem"?
Potocznie - Hitler, jazda do sztabu!
Oficjalnie - Hitlerze, prosimy do sztabu!<<

Powiedziałbym raczej, że na odwrót (zakładając, że Hitler jest polskojęzyczny i ma nad sobą przełożonego).
oficjalnie - Hitler, jazda do sztabu!
potocznie, poufale - Hitlerze, jazda do sztabu!

Na nieszczęście, nazwisko Naleziński brzmi tak samo w M. i W., trudno więc podać bliski Tobie przykład.

Ojciec Micky'ego był Białorusinem, matka zaś była z pochodzenia Żydówką.

"z pochodzenia Żydówką"
wszyscy jesteśmy lub większość...

"Nazwiska nie mają wołacza*; gdy zwracamy się do kogoś"
Skoro to takie oczywiste i wpajane nam w szkołach od pierwszej klasy, to dlaczego jest sporo błędów i opinii, że jednak W nie M?
Z okazji rocznic, w tym ku czci poległych, słyszę jednak wezwania w rodzaju "Chorąży Kmicicu!".

Gdyby sjp był ułożony wg przypadków, uniknięto by wielu nieporozumień i pytań.

Wioskowy, jak już cytujesz jakiś fragment, to nie przeinaczaj kontekstu (w powyższym przykładzie zlekceważyłeś średnik, przez co zmienił się sens wypowiedzi).