wgłąb

Co to ma wogóle być?

"Z impetem wgłąb"

Tryb rozkazujący, pierwsza osoba liczby pojedynczej czasownika wgłębić. Wgłąb się przeto czytelniku w logikę tej postaci wyrazowej. W głąb siebie też się możesz wgłębić. Wgłąb się w głąb siebie - tautologia, ale obrazuje sytuację.

Kopacz - minister zdrowia (zewsząd kopana i los pechowych pacjentów sugerowany: zapewniała o przekopaniu wgłąb do jednego metra obszaru po katastrofie Tu154M); ale poprawnie 'w głąb'

Słowo nie dla głąbów.

Kwintesencja języka polskiego.

A czy sprawdzaliście deklinację "wgłębić" w słowniku ? :)
Czy nie analogicznie do zagłęb się - wgłęb się?

Kolejny/-a niedowidzący/-a czyżby?

koniugację, przepraszam :)

przepraszasz - szpan nie wyszedł... nie prościej i bezpieczniej - odmianę?

nie ma takiego słowa w poprawnej polszczyźnie :)

Następny ślepiec.

Ten słownik okalecza umysłowo i rozleniwia.

wgłębić -ębię, -ębią; -ęb, -ęb•cie (słownik PWN)

Ten słownik jest tylko zbiorem haseł z innych słowników. Ponadto jak byś sprawdziło występowanie tego słowa, dowiedziałobyś się, że - o zgrozo! - jest ono w słowniku wydanym przez PWN.

Sprawdziłem, nie ma takiego słowa/odmiany.

W słowniku Dubisza?

Nie, a u Dubisza jest?

występowanie: Uniwersalny słownik języka polskiego - PWN 2003, 2006, 2008 - S. Dubisz

No to nie sprawdziłeś.

Sprawdziłem u Sobol, Dubisza nie mam w domu, ale sprawdzę.

Kolejne upośledzone yeti, które - nie zajrzawszy do słowników - zna ich zawartość na wyrywki?
NSPP PWN: "wgłąb się (nie: wgłęb się)"
USJP PWN: "~bię, ~isz, wgłąb"

WGŁĘB SIĘ też jest
czyli od GŁĘBIĆ, ZGŁĘBIĆ, WGŁĘBIĆ jest prosta zasada:

GŁĘBŻE - nie ma
GŁĄBŻE - jest

WGŁĘBŻE - jest
WGŁĄBŻE - jest

ZGŁĘBŻE - jest
ZGŁĄBŻE - jest

zagłęb się, a nie wgłąb!