| kłócić |
|---|
| występowanie | Uniwersalny słownik języka polskiego - PWN 2003, 2006, 2008 - S. Dubisz |
|---|
| odmienność | tak |
|---|
| E (+b) | kłóceni, kłócona, kłóconą, kłócone, kłóconego, kłóconej, kłóconemu, kłócony, kłóconych, kłóconym, kłóconymi, niekłóceni, niekłócona, niekłóconą, niekłócone, niekłóconego, niekłóconej, niekłóconemu, niekłócony, niekłóconych, niekłóconym, niekłóconymi |
|---|
| H | kłócili, kłóciliby, kłócilibyście, kłócilibyśmy, kłóciliście, kłóciliśmy, kłócił, kłóciła, kłóciłaby, kłóciłabym, kłóciłabyś, kłóciłam, kłóciłaś, kłóciłby, kłóciłbym, kłóciłbyś, kłóciłem, kłóciłeś, kłóciło, kłóciłoby, kłóciły, kłóciłyby, kłóciłybyście, kłóciłybyśmy, kłóciłyście, kłóciłyśmy |
|---|
| I | kłócą, kłócę, kłóci, kłócicie, kłócimy, kłócisz |
|---|
| d | kłócono |
|---|
| i (+b) | kłócenia, kłóceniach, kłóceniami, kłócenie, kłóceniem, kłóceniom, kłóceniu, kłóceń, niekłócenia, niekłóceniach, niekłóceniami, niekłócenie, niekłóceniem, niekłóceniom, niekłóceniu, niekłóceń |
|---|
| k | kłóć, kłóćcie, kłóćcież, kłóćmy, kłóćmyż, kłóćże |
|---|
| v (+b) | kłócąca, kłócącą, kłócące, kłócącego, kłócącej, kłócącemu, kłócący, kłócących, kłócącym, kłócącymi, niekłócąca, niekłócącą, niekłócące, niekłócącego, niekłócącej, niekłócącemu, niekłócący, niekłócących, niekłócącym, niekłócącymi |
|---|
| ~ | kłócąc
|
|---|
| aktualizacja | koalar, 2007-02-11 |
|---|