okowa - okowy
Przeczytałem w Poradni Językowej PWN pytanie dotyczące nazw używanych w meblarstwie. Pytający wspomniał o nietypowej, używanej w środowisku odmianie (?) ta zawiasa, tych zawiasów. Przypomniało mi to o innym przypadku, który chciałbym zrozumieć: dlaczego "Inny słownik języka polskiego PWN" podaje dopełniacz słowa okowy w podwójnym brzmieniu okowów, rzadziej oków. Przecież słowo to jeszcze w Doroszewskim miało liczbę pojedynczą okowa (i D.lm. oków), a w Polańskim ma tylko dopełniacz oków. Skąd ta forma okowów? Albo może inaczej: jak to się stało, że znalazła uznanie w oczach językoznawców?
Dziękuję.

"Inny słownik" nie opisuje słowa okowa, lecz okowy, gdyż współcześnie używa się go tylko w liczbie mnogiej. Dopóki funkcjonowała forma liczby pojedynczej, dopełniacz miał oczywiście regularną, bezkońcówkową formę oków, jak głowa - głów. Dziś, gdy używa się tylko liczby mnogiej, przewagę zyskała forma z końcówką -ów, jak warcaby - warcabów.
— Mirosław Bańko

jak zwykle chore!! Kto decyduje o wpisach??

Autorzy słowników.

http://www.gazetawroclawska.pl/artykul/373726,jan-miodek-okowy-okow-czy-okowow,id,t.html