| podrwić |
|---|
| występowanie | Uniwersalny słownik języka polskiego - PWN 2003, 2006, 2008 - S. Dubisz (pod: pokpić, poszydzić, pożartować)
Słownik języka polskiego - PWN 1958-1969 - W. Doroszewski (ndpl) |
|---|
| odmienność | tak |
|---|
| B | podrwij, podrwijcie, podrwijcież, podrwijmy, podrwijmyż, podrwijże |
|---|
| H | podrwili, podrwiliby, podrwilibyście, podrwilibyśmy, podrwiliście, podrwiliśmy, podrwił, podrwiła, podrwiłaby, podrwiłabym, podrwiłabyś, podrwiłam, podrwiłaś, podrwiłby, podrwiłbym, podrwiłbyś, podrwiłem, podrwiłeś, podrwiło, podrwiłoby, podrwiły, podrwiłyby, podrwiłybyście, podrwiłybyśmy, podrwiłyście, podrwiłyśmy |
|---|
| I | podrwi, podrwią, podrwicie, podrwię, podrwimy, podrwisz |
|---|
| d | podrwiono |
|---|
| i (+b) | niepodrwienia, niepodrwieniach, niepodrwieniami, niepodrwienie, niepodrwieniem, niepodrwieniom, niepodrwieniu, niepodrwień, podrwienia, podrwieniach, podrwieniami, podrwienie, podrwieniem, podrwieniom, podrwieniu, podrwień |
|---|
| ~ | podrwiwszy
|
|---|
| aktualizacja | tevex, 2017-05-27 |
|---|