dawniej: w towarzystwie trzech osób; we czworo, we czterech

Pochodzi ze średniowiecznej polszczyzny. Oznaczało rycerza będącego samotnie wśród czterech przeciwników lub towarzyszy równych mu statusem. Rycerza z pocztem czterech ludzi określano jako "samoczwór". Dziś zapomniane. Występuje w niektórych gwarach.

we czterech