1. kierunek okresu Odrodzenia, stawiający człowieka i życie ludzkie w centrum zainteresowania nauki i sztuki;
2. postawa uznająca człowieka za największą wartość i źródło innych wartości; antropocentryzm

1. prąd umysłowy i kulturalny okresu Odrodzenia, stawiający człowieka w centrum zainteresowania nauki i sztuki, przeciwstawiający się filozofii scholastycznej i kulturze średniowiecznej;
2. postawa intelektualna i moralna, wyrażająca się zainteresowaniem sprawami człowieka oraz poszanowaniem jego wolności i godności; antropocentryzm

prąd umysłowy i kulturalny okresu odrodzenia, przeciwstawiający się filozofii scholastycznej i kulturze średniowiecznej przesiąkniętej wyobrażeniami religijnymi i opartej na autorytetach kościelnych, który stawia człowieka w centrum zainteresowania nauki i sztuki; antropocentryzm;
2. postawa intelektualna i moralna, wyrażająca się zainteresowaniem sprawami człowieka oraz poszanowaniem jego wolności i godności

prąd, który stawia człowieka w centrum zainteresowania nauki i sztuki

1. dział piśmiennictwa kościelnego, zajmujący się opisywaniem żywotów świętych
2. przen. biografia idealizująca opisywane postacie

prąd, który stawia człowieka w centrum zainteresowania nauki i sztuki