1. teoria zakładająca istnienie ośrodka, punktu centralnego dla zachodzenia określonych zjawisk;
2. pogląd przyjmujący jeden ograniczony obszar jako praojczyznę człowieka, skąd odbyła się ekspansja na inne kontynenty

1. nauk. teoria zakładająca istnienie ośrodka, punktu centralnego dla zachodzenia określonych zjawisk.
2. antr. pogląd przyjmujący jeden ograniczony obszar jako praojczyznę człowieka, np. środkową Azję, i jego ekspansję na inne kontynenty.