niesamodzielna, nieodmienna część mowy, łącząca niejednorodne części zdania lub wyrażenia, określająca związki podrzędne zachodzące między wyrazami samodzielnymi, wskazująca zwykle na reakcje przestrzenne, występująca tylko w połączeniu z rzeczownikiem lub leksemem o podobnej funkcji (zaimkiem, przymiotnikiem, liczebnikiem głównym i zbiorowym), np. nad, za, w, do (przyimki proste), naprzeciw, ponad, poprzez, zza (przyimki złożone)