1. superlatiwus; superlativus; w językoznawstwie:
a) stopień najwyższy przymiotnika albo przysłówka;
b) przymiotnik albo przysłówek w stopniu najwyższym;
2. zwykle w liczbie mnogiej: słowa wyrażające zachwyt;
3. nieraz przesadnie dodatnia ocena kogoś lub czegoś

superlatiwus; superlativus; w językoznawstwie:
1. stopień najwyższy przymiotnika albo przysłówka;
2. przymiotnik albo przysłówek w stopniu najwyższym