potocznie: spójnik "bo" połączony z końcówką czasownikową "-ś" (np. "Cieszę się, boś zrozumiał ZDS.", "Cieszę się, boś nie jest głupi.")

spójnik "bo" połączony z końcówką czasownikową "-ś"

syntetyczna forma spójnika "bo" połączonego z ruchomą końcówką drugiej osoby czasu przeszłego lub teraźniejszego czasownika "być" równoważna konstrukcji "bo jesteś"

potocznie: spójnik "bo" połączony z końcówką czasownikową "-ś" (np. "Cieszę się, boś zrozumiał ZDS.", "Cieszę się, boś nie jest głupi.")

pot. spójnik "bo" połączony z końcówką czasownikową "-ś" (np. "Cieszę się, boś zrozumiał ZDS.", "Cieszę się, boś nie jest głupi.")

przestarzale, zwykle w znaczeniu bo jesteś bądź w zdaniu jako podmiot