asceza;
1. rezygnacja z dóbr i wielu aktywności życiowych w celu uzyskania świętości i zbawienia duszy,
2. surowy tryb życia bez przyjemności i wygód; wstrzemięźliwość;
3. przenośnie: prostota, brak ozdób i urozmaiceń; skromność, surowość

1. postawa charakteryzująca się odrzuceniem wszelkich wygód i przyjemności, chętnie praktykowana w średniowieczu
2. powściągliwość w treści;
3. dział etyki chrześcijańskiej dotyczący ascezy; ascetyka

1. postawa charakteryzująca się odrzuceniem wszelkich wygód i przyjemności, chętnie praktykowana w średniowieczu
2. powściągliwość w treści