1. w muzyce: technika kompozytorska polegająca na jednoczesnym zestawieniu kilku linii melodycznych według określonych zasad tonalnych, harmonicznych i rytmicznych w utworach wielogłosowych;
2. muzyce: druga melodia towarzysząca pierwszej, np. towarzysząca tematowi w fugach;
3. w muzyce: dział teorii muzyki dotyczący takiej techniki kompozytorskiej;
4. w filmoznawstwie: koncepcja estetyczna okresu kina wczesnodźwiękowego, traktująca dźwięk jako nowy element montażu i samodzielny składnik wizualnego obrazu zdolny wzbogacić metody oddziaływania na widza;
5. przenośnie: coś dopełniającego coś innego

1. technika kompozytorska polegająca na jednoczesnym zestawieniu kilku linii melodycznych według określonych zasad w utworach wielogłosowych
2. przenośnie: coś dopełniającego coś innego

technika kompozytorska polegająca na jednoczesnym zestawieniu kilku linii melodycznych według określonych zasad w utworach wielogłosowych