SJP
*
SŁOWNIK SJP

X

pika

dopuszczalne w grach (i)

pika

1. broń z długiego drzewca i małego ostrego grotu, używana dawniej przez piechotę europejską;
2. gęsta, prążkowana tkanina jedwabna lub bawełniana

-

pika

dopuszczalne w grach (i)

pikać

potocznie:
1. wydawać krótki, słaby, urywany głos; piszczeć;
2. o sercu: bić, uderzać;
3. kłuć lekko kogoś lub coś;
4. potocznie w mediach: zagłuszać wypowiedź piszczącym dźwiękiem

-

pika

dopuszczalne w grach (i)

pik

1. jeden z czterech kolorów w kartach;
2. karta w takim kolorze;
3. rodzaj gry karcianej;
4. ostry szczyt górski;
5. najwyższy róg żagla gaflowego

-

Pika

niedopuszczalne w grach (i)

Pik

nazwisko


KOMENTARZE

niecodzienny # 2004-05-28

1.Bron drzewcowa skladajaca sie z drezwca i metalowego grotu....uzywana przez piechote w krajach europejskich od XV do XVIII w.

~gosc # 2005-05-24

a gra w kart ???

m3inkampf # 2005-11-26

Broń drzewcowa przeznaczona do pchnięć. W XVII-wiecznych bitwach pika zyskała szczególne znaczenie przy odpieraniu szarż kawalerii, stając się przez to bronią raczej defensywną niż ofensywną. Gdy wróg się zbliżał, żołnierze w pierwszych szeregach opierali koniec piki o ziemię i przytrzymywali ją jedną ręką, a w drugą brali miecz. Żołnierze znajdujący się wewnątrz formacji mogli operować piką oburącz. Pika piechoty była zwykle dłuższa niż lanca kawaleryjska. W początkach XVII wieku Francuzi i Niemcy zwiększyli średnią długość piki z 3 m do 5,2-5,8 m. Hiszpanie natomiast przez długi czas używali krótkich pik, ponieważ zapewniały większą swobodę podczas walki w zwarciu.