Skoro roszczenie to uprawnienie do żądania od osoby określonego świadczenia lub zaprzestania działań to żądanie od osoby określonego świadczenia lub zaprzestania działań to roszczyć, chyba że z jakiegoś dziwnego powodu od tego rzeczownika nie tworzy się czasownika.

Prawidłowa forma bezokolicznika to "rościć". Nie zawsze utworzenie formy pochodnej następuje jedynie przez zmianę końcówki. Czasami występują oboczności, jak w tym przypadku.

Patrz też: poszczenie / pościć, goszczenie / gościć, pomieszczenie / pomieścić.

"uprawnienie do żądania"? Po co "uprawnienie"? Wg mnie - samo "żądanie".
"Firma rości sobie ...", a dopiero (np. sąd) uzna, czy ma prawo rościć sobie. Zatem - roszczenia nie muszą być z góry uznane za uprawnione, to jednej stronie wydaje się, że ma prawo do roszczenia, a inna strona to uzna lub nie...

"chyba że z jakiegoś dziwnego powodu od tego rzeczownika nie tworzy się czasownika"

Faktycznie; powód, dla którego od rzeczowników _odczasownikowych_ nie tworzy się czasowników, musi być nad wyraz dziwny.

Wszystkie powyższe wpisy są efektem tej 'ciężkiej' i mało klarownej definicji słownikowej. Ktoś kto ją opracował, nie był wtedy w najlepszej formie.

Mirnal, słuszna uwaga.
W życiu codziennym zazwyczaj mamy do czynienia z żądaniami bez uprawnień - strona "roszcząca" bardzo często sobie te uprawnienia uzurpuje.

Unia rości sobie prawo do żądania zaprzestania wycinania puszczy, zaś polski rząd rości sobie prawo do wyjaśniania, że UE nie ma racji, że żądania są bezpodstawne. I tak w kilku segmentach działalności rządu... Czym to się skończy?