tetrarcha

(z gr. tettares - cztery, archo - rządzę) - tytuł nadawany w starożytności władcy tetrarchii czyli 1/4 danego terytorium.

W okresie cesarstwa Rzymianie używali tego tytułu w odniesieniu do panujących w mniejszych państwach azjatyckich, np. tetrarcha Herod Antypas.