1. w językoznawstwie: ostatni przypadek w deklinacji łacińskiej (szósty z kolei), polskiej (siódmy) oraz niektórych innych językach, używany w momencie, gdy nadawca zwraca się do kogoś, rzadziej czegoś; vocativus, wokatiwus; 2. w językoznawstwie: forma wyrazowa tego przypadka, np. Boże!, Polsko!, Krzysiu!; vocativus, wokatiwus; 3. dawniej: ten, kto woła, ogłasza coś; herold
Słownik ortograficzny: rejestr wyrazów występujących w języku polskim - Muza SA 2001, 2005, 2006 - T. Karpowicz Wielki słownik języka polskiego (wsjp.pl) - IJP PAN 2023 - P. Żmigrodzki