Jędrych

Jędrych jest również określeniem staropolskiego wypieku. Poniżej cytat ze strony: http://paluki.tygodnik.pl/artykuly/zobacz/131/45/Dawne_paluckie_sposoby_na____panienskie_nudy_i_choroby,_czyli_wrozby_matrymonialne.html

"(...) Tak na przykład w Kcyni, Damasławku i okolicach w przeddzień wieczornych spotkań z żytniego ciasta lepiono postacie przypominające kształtem człowieka i wypiekano tzw: Jędrychy (Andrzoje).
W kilku postaciach wytłaczano dołek, w który wkładano surowe posolone żółtko i zalepiano je ciastem. W zasadzie przygotowywano tyle Jędrychów ile spodziewano się dziewcząt. W wigilię Św. Andrzeja wypieczone Jędrychy układano na stole odwrócone plecami do góry. Każda z dziewcząt po wymówieniu słów "Andrzeju, Andrzeju, ty Boży Dzieju daj mi kawalera bogatego, robotnego i ładnego, byle nie starego" zabierały wybranego Jędrycha ze stołu. Dziewczynie, która trafiła na Jędrycha z żółtkiem w brzuchu winszowano i wróżono bogatego kawalera. Ta, której trafił się chudy Jędrych mogła oczekiwać klepania biedy do końca pożycia małżeńskiego. Gdy zdarzało się, iż dla ostatniej panny nie starczało wypieku zwiastowało to staropanieństwo. (...)"