umieć |
występowanie | Uniwersalny słownik języka polskiego - PWN 2003, 2006, 2008 - S. Dubisz |
odmienność | tak |
B | umiej, umiejcie, umiejcież, umiejmy, umiejmyż, umiejże |
E (+b) | nieumiana, nieumianą, nieumiane, nieumianego, nieumianej, nieumianemu, nieumiani, nieumiany, nieumianych, nieumianym, nieumianymi, umiana, umianą, umiane, umianego, umianej, umianemu, umiani, umiany, umianych, umianym, umianymi |
H | umiał, umiała, umiałaby, umiałabym, umiałabyś, umiałam, umiałaś, umiałby, umiałbym, umiałbyś, umiałem, umiałeś, umiało, umiałoby, umiały, umiałyby, umiałybyście, umiałybyśmy, umiałyście, umiałyśmy, umieli, umieliby, umielibyście, umielibyśmy, umieliście, umieliśmy |
d | umiano |
g (+b) | nieumiejąca, nieumiejącą, nieumiejące, nieumiejącego, nieumiejącej, nieumiejącemu, nieumiejący, nieumiejących, nieumiejącym, nieumiejącymi, umiejąca, umiejącą, umiejące, umiejącego, umiejącej, umiejącemu, umiejący, umiejących, umiejącym, umiejącymi |
h | umie, umiecie, umieją, umiem, umiemy, umiesz |
i (+b) | nieumienia, nieumieniach, nieumieniami, nieumienie, nieumieniem, nieumieniom, nieumieniu, nieumień, umienia, umieniach, umieniami, umienie, umieniem, umieniom, umieniu, umień |
~ | umiejąc
|
aktualizacja | maf, 2017-07-03 |