zaburzyć |
występowanie | Słownik ortograficzny: rejestr wyrazów występujących w języku polskim - Muza SA 2001, 2005, 2006 - T. Karpowicz |
odmienność | tak |
E (+b) | niezaburzeni, niezaburzona, niezaburzoną, niezaburzone, niezaburzonego, niezaburzonej, niezaburzonemu, niezaburzony, niezaburzonych, niezaburzonym, niezaburzonymi, zaburzeni, zaburzona, zaburzoną, zaburzone, zaburzonego, zaburzonej, zaburzonemu, zaburzony, zaburzonych, zaburzonym, zaburzonymi |
H | zaburzyli, zaburzyliby, zaburzylibyście, zaburzylibyśmy, zaburzyliście, zaburzyliśmy, zaburzył, zaburzyła, zaburzyłaby, zaburzyłabym, zaburzyłabyś, zaburzyłam, zaburzyłaś, zaburzyłby, zaburzyłbym, zaburzyłbyś, zaburzyłem, zaburzyłeś, zaburzyło, zaburzyłoby, zaburzyły, zaburzyłyby, zaburzyłybyście, zaburzyłybyśmy, zaburzyłyście, zaburzyłyśmy |
I | zaburzą, zaburzę, zaburzy, zaburzycie, zaburzymy, zaburzysz |
d | zaburzono |
i (+b) | niezaburzenia, niezaburzeniach, niezaburzeniami, niezaburzenie, niezaburzeniem, niezaburzeniom, niezaburzeniu, niezaburzeń, zaburzenia, zaburzeniach, zaburzeniami, zaburzenie, zaburzeniem, zaburzeniom, zaburzeniu, zaburzeń |
k | zaburz, zaburzcie, zaburzcież, zaburzmy, zaburzmyż, zaburzże |
~ | zaburzywszy
|
aktualizacja | scaevus, 2006-06-01 |