prukać |
występowanie | Uniwersalny słownik języka polskiego - PWN 2003, 2006, 2008 - S. Dubisz |
odmienność | tak |
H | prukali, prukaliby, prukalibyście, prukalibyśmy, prukaliście, prukaliśmy, prukał, prukała, prukałaby, prukałabym, prukałabyś, prukałam, prukałaś, prukałby, prukałbym, prukałbyś, prukałem, prukałeś, prukało, prukałoby, prukały, prukałyby, prukałybyście, prukałybyśmy, prukałyście, prukałyśmy |
I | pruka, prukacie, prukają, prukam, prukamy, prukasz |
d | prukano |
i (+b) | nieprukania, nieprukaniach, nieprukaniami, nieprukanie, nieprukaniem, nieprukaniom, nieprukaniu, nieprukań, prukania, prukaniach, prukaniami, prukanie, prukaniem, prukaniom, prukaniu, prukań |
k | prukaj, prukajcie, prukajcież, prukajmy, prukajmyż, prukajże |
v (+b) | nieprukająca, nieprukającą, nieprukające, nieprukającego, nieprukającej, nieprukającemu, nieprukający, nieprukających, nieprukającym, nieprukającymi, prukająca, prukającą, prukające, prukającego, prukającej, prukającemu, prukający, prukających, prukającym, prukającymi |
~ | prukając
|
aktualizacja | koalar, 2006-11-20 |