zauroczyć |
występowanie | Słownik ortograficzny: rejestr wyrazów występujących w języku polskim - Muza SA 2001, 2005, 2006 - T. Karpowicz |
odmienność | tak |
E (+b) | niezauroczeni, niezauroczona, niezauroczoną, niezauroczone, niezauroczonego, niezauroczonej, niezauroczonemu, niezauroczony, niezauroczonych, niezauroczonym, niezauroczonymi, zauroczeni, zauroczona, zauroczoną, zauroczone, zauroczonego, zauroczonej, zauroczonemu, zauroczony, zauroczonych, zauroczonym, zauroczonymi |
H | zauroczyli, zauroczyliby, zauroczylibyście, zauroczylibyśmy, zauroczyliście, zauroczyliśmy, zauroczył, zauroczyła, zauroczyłaby, zauroczyłabym, zauroczyłabyś, zauroczyłam, zauroczyłaś, zauroczyłby, zauroczyłbym, zauroczyłbyś, zauroczyłem, zauroczyłeś, zauroczyło, zauroczyłoby, zauroczyły, zauroczyłyby, zauroczyłybyście, zauroczyłybyśmy, zauroczyłyście, zauroczyłyśmy |
I | zauroczą, zauroczę, zauroczy, zauroczycie, zauroczymy, zauroczysz |
d | zauroczono |
i (+b) | niezauroczenia, niezauroczeniach, niezauroczeniami, niezauroczenie, niezauroczeniem, niezauroczeniom, niezauroczeniu, niezauroczeń, zauroczenia, zauroczeniach, zauroczeniami, zauroczenie, zauroczeniem, zauroczeniom, zauroczeniu, zauroczeń |
k | zaurocz, zauroczcie, zauroczcież, zauroczmy, zauroczmyż, zauroczże |
~ | zauroczywszy
|
aktualizacja | scaevus, 2006-06-16 |