capić |
występowanie | Słownik współczesnego języka polskiego - Wilga 1996, 1999, 2000 - B. Dunaj Słownik gramatyczny języka polskiego (sgjp.pl) - NCN 2024 - Z. Saloni i inni |
odmienność | tak |
E (+b) | capieni, capiona, capioną, capione, capionego, capionej, capionemu, capiony, capionych, capionym, capionymi, niecapieni, niecapiona, niecapioną, niecapione, niecapionego, niecapionej, niecapionemu, niecapiony, niecapionych, niecapionym, niecapionymi |
H | capili, capiliby, capilibyście, capilibyśmy, capiliście, capiliśmy, capił, capiła, capiłaby, capiłabym, capiłabyś, capiłam, capiłaś, capiłby, capiłbym, capiłbyś, capiłem, capiłeś, capiło, capiłoby, capiły, capiłyby, capiłybyście, capiłybyśmy, capiłyście, capiłyśmy |
I | capi, capią, capicie, capię, capimy, capisz |
d | capiono |
i (+b) | capienia, capieniach, capieniami, capienie, capieniem, capieniom, capieniu, capień, niecapienia, niecapieniach, niecapieniami, niecapienie, niecapieniem, niecapieniom, niecapieniu, niecapień |
k | cap, capcie, capcież, capmy, capmyż, capże |
v (+b) | capiąca, capiącą, capiące, capiącego, capiącej, capiącemu, capiący, capiących, capiącym, capiącymi, niecapiąca, niecapiącą, niecapiące, niecapiącego, niecapiącej, niecapiącemu, niecapiący, niecapiących, niecapiącym, niecapiącymi |
~ | capiąc
|
aktualizacja | tevex, 2024-09-09 |