nie występuje w słowniku
KOMENTARZE
chaja- awantura
Jaki jest rodowód środowiskowego wyrazu haja (chaja?) oznaczającego kłótnię lub bójkę i jak należy go zapisywać? Słowa tego nie ma w Słowniku ortograficznym (jest tylko haj w wyrażeniu być na haju, to jednak co innego). Znalazłem go w Słowniku gwary uczniowskiej (K. Czarnecka, H. Zgółkowa), ale tam wiele słów przytaczanych jest w pisowni niepoprawnej.
Wyraz chaja (haja) był znany w języku staropolskim. Chętnie posługiwał się nim Wacław Potocki, np.: „Jak nas po morzu rozegnała chaja, Jam się aż ostatniego obaczył u kraja Piasków Afryckich”, albo: Tak go ustraszyła pierwsza z ordą haja, aż do domu uciekłszy, domatorem został”. W znaczeniu pierwotnym to 'burza, zawierucha', w znaczeniu przenośnym 'bitwa, szturm, walka'. Jest to wyraz onomatopeiczny – tym też można tłumaczyć dwojaką pisownię, tzn. z ch- (literą oznaczającą głoskę bezdźwięczną) oraz h- (literą oznaczającą głoskę dźwięczną). Wyraz wyszedł z użycia, zachował się tylko w gwarach.
Krystyna Długosz-Kurczabowa, Uniwersytet Warszawski
Haja? Zawsze myślałem, ze to po śląsku - ciekawe, że po staropolsku również!
"...Momy nowo wyliczanka. Bratkartofle, zapiekanka. Momy drachy co furgajom. I latawce co latajom. Miast kolejek momy raje. Zamiast bójek momy haje." ;)