ciwa ✕

CIWA - to nazwa w obecnym znaczeniu kapłanka, mistyczka, wieszczka. Status wolny, niezależny od nikogo. Czyta się inaczej niż pisze, bo obecny alfabet nie ma dawniej używanej samogłoski -i w zapisie bez kropki.
c- iwa wymawiane jest osobno, bo -i nie zmiękcza -c do -ć.

Czasownik c-iwieje jest starym słowem i oznacza monotonne kiwanie ciałem w głębokim zamyśleniu, wprowadzanie w trans, medytacje, wieszczenie. W mowie potocznej słyszymy na przykład: nie c-iwiej tylko weź się za robotę.

W innej wersji -ci wymawiane jest jak -dżi i wyraz CIWA czytamy dżiwa. W uproszczeniu ze względu na wymowę ta forma brzmi: dziwa. Oznacza coś co przerasta nasze pojęcie rozumienia: dziw, dziwy, dziwna, dziwne. W starych podaniach spotykamy przekaz: to były dziwy nad dziwami. Czasami dziw jest określeniem cudów.

CIWA w nazwie ludzi, siedzib i strumieni wodnych niesie za sobą określenia: smętny, zamyślony, dziwaczny, spowity tajemnicą, osnuty fuidem, nie z tej ziemi, natchniony, derwisz, mistyk.