| docucić |
| występowanie | Słownik ortograficzny: rejestr wyrazów występujących w języku polskim - Muza SA 2001, 2005, 2006 - T. Karpowicz |
| odmienność | tak |
| E (+b) | docuceni, docucona, docuconą, docucone, docuconego, docuconej, docuconemu, docucony, docuconych, docuconym, docuconymi, niedocuceni, niedocucona, niedocuconą, niedocucone, niedocuconego, niedocuconej, niedocuconemu, niedocucony, niedocuconych, niedocuconym, niedocuconymi |
| H | docucili, docuciliby, docucilibyście, docucilibyśmy, docuciliście, docuciliśmy, docucił, docuciła, docuciłaby, docuciłabym, docuciłabyś, docuciłam, docuciłaś, docuciłby, docuciłbym, docuciłbyś, docuciłem, docuciłeś, docuciło, docuciłoby, docuciły, docuciłyby, docuciłybyście, docuciłybyśmy, docuciłyście, docuciłyśmy |
| I | docucą, docucę, docuci, docucicie, docucimy, docucisz |
| d | docucono |
| i (+b) | docucenia, docuceniach, docuceniami, docucenie, docuceniem, docuceniom, docuceniu, docuceń, niedocucenia, niedocuceniach, niedocuceniami, niedocucenie, niedocuceniem, niedocuceniom, niedocuceniu, niedocuceń |
| k | docuć, docućcie, docućcież, docućmy, docućmyż, docućże |
| ~ | docuciwszy
|
| aktualizacja | 2006-11-28, scaevus |