kinąć |
występowanie | Słownik języka polskiego - PWN 1958-1969 - W. Doroszewski (ndpl) |
odmienność | tak |
B | kiń, kińcie, kińcież, kińmy, kińmyż, kińże |
F | kinął, kinąłby, kinąłbym, kinąłbyś, kinąłem, kinąłeś, kinęli, kinęliby, kinęlibyście, kinęlibyśmy, kinęliście, kinęliśmy, kinęła, kinęłaby, kinęłabym, kinęłabyś, kinęłam, kinęłaś, kinęło, kinęłoby, kinęły, kinęłyby, kinęłybyście, kinęłybyśmy, kinęłyście, kinęłyśmy |
I | kiną, kinę, kinie, kiniecie, kiniemy, kiniesz |
e | kinięto |
j (+b) | kinięcia, kinięciach, kinięciami, kinięcie, kinięciem, kinięciom, kinięciu, kinięć, niekinięcia, niekinięciach, niekinięciami, niekinięcie, niekinięciem, niekinięciom, niekinięciu, niekinięć |
v (+b) | kinąca, kinącą, kinące, kinącego, kinącej, kinącemu, kinący, kinących, kinącym, kinącymi, niekinąca, niekinącą, niekinące, niekinącego, niekinącej, niekinącemu, niekinący, niekinących, niekinącym, niekinącymi |
~ | kinąc
|
aktualizacja | tevex, 2011-05-11 |