kocić |
występowanie | Słownik gramatyczny języka polskiego (sgjp.pl) - NCN 2024 - Z. Saloni i inni |
odmienność | tak |
E (+b) | koceni, kocona, koconą, kocone, koconego, koconej, koconemu, kocony, koconych, koconym, koconymi, niekoceni, niekocona, niekoconą, niekocone, niekoconego, niekoconej, niekoconemu, niekocony, niekoconych, niekoconym, niekoconymi |
H | kocili, kociliby, kocilibyście, kocilibyśmy, kociliście, kociliśmy, kocił, kociła, kociłaby, kociłabym, kociłabyś, kociłam, kociłaś, kociłby, kociłbym, kociłbyś, kociłem, kociłeś, kociło, kociłoby, kociły, kociłyby, kociłybyście, kociłybyśmy, kociłyście, kociłyśmy |
I | kocą, kocę, koci, kocicie, kocimy, kocisz |
d | kocono |
i (+b) | kocenia, koceniach, koceniami, kocenie, koceniem, koceniom, koceniu, koceń, niekocenia, niekoceniach, niekoceniami, niekocenie, niekoceniem, niekoceniom, niekoceniu, niekoceń |
k | koć, koćcie, koćcież, koćmy, koćmyż, koćże |
v (+b) | kocąca, kocącą, kocące, kocącego, kocącej, kocącemu, kocący, kocących, kocącym, kocącymi, niekocąca, niekocącą, niekocące, niekocącego, niekocącej, niekocącemu, niekocący, niekocących, niekocącym, niekocącymi |
~ | kocąc
|
aktualizacja | tevex, 2022-02-06 |