kotwić |
występowanie | Słownik współczesnego języka polskiego - Wilga 1996, 1999, 2000 - B. Dunaj |
odmienność | tak |
B | kotwij, kotwijcie, kotwijcież, kotwijmy, kotwijmyż, kotwijże |
E (+b) | kotwieni, kotwiona, kotwioną, kotwione, kotwionego, kotwionej, kotwionemu, kotwiony, kotwionych, kotwionym, kotwionymi, niekotwieni, niekotwiona, niekotwioną, niekotwione, niekotwionego, niekotwionej, niekotwionemu, niekotwiony, niekotwionych, niekotwionym, niekotwionymi |
H | kotwili, kotwiliby, kotwilibyście, kotwilibyśmy, kotwiliście, kotwiliśmy, kotwił, kotwiła, kotwiłaby, kotwiłabym, kotwiłabyś, kotwiłam, kotwiłaś, kotwiłby, kotwiłbym, kotwiłbyś, kotwiłem, kotwiłeś, kotwiło, kotwiłoby, kotwiły, kotwiłyby, kotwiłybyście, kotwiłybyśmy, kotwiłyście, kotwiłyśmy |
I | kotwi, kotwią, kotwicie, kotwię, kotwimy, kotwisz |
d | kotwiono |
i (+b) | kotwienia, kotwieniach, kotwieniami, kotwienie, kotwieniem, kotwieniom, kotwieniu, kotwień, niekotwienia, niekotwieniach, niekotwieniami, niekotwienie, niekotwieniem, niekotwieniom, niekotwieniu, niekotwień |
k | kotw, kotwcie, kotwcież, kotwmy, kotwmyż, kotwże |
v (+b) | kotwiąca, kotwiącą, kotwiące, kotwiącego, kotwiącej, kotwiącemu, kotwiący, kotwiących, kotwiącym, kotwiącymi, niekotwiąca, niekotwiącą, niekotwiące, niekotwiącego, niekotwiącej, niekotwiącemu, niekotwiący, niekotwiących, niekotwiącym, niekotwiącymi |
~ | kotwiąc
|
aktualizacja | tevex, 2014-07-22 |