dopuszczalne w grach (i)
1. człowiek zajmujący się magią, posiadający wiedzę tajemną i zdolności wywoływania zjawisk nadprzyrodzonych;
2. mędrzec ze Wschodu;
3. w starożytnej Persji: kapłan i astrolog
POWIĄZANE HASŁA:
KOMENTARZE
Poprawna forma mianownika liczby mnogiej od słowa mag brzmi magowie a nie magi - poprawić.
"magi"... co za głupota! Mówi się "magowie"!
jacy magowie mówi sie madzy
magowie powinno być!!! a magi to może być dopełniacz od słowa "maga" (taka przyprawa np. do rosołu, ostra, płynna, ciecz po prostu)
maga
magi
madze
magę
magą
madze
mago
1. Wielki Słownik Poprawnej Polszczyzny PWN, 2004
"Współistnienie końcówek osobowych i nieosobowych, częste w M.lm rzeczowników rodzaju męskiego, ma motywację stylistyczną - formy NACECHOWANE (negatywnie, potocznie, pozytywnie) otrzymują jako wyróżnik fleksyjny zakończenie RZECZOWE, np. chłopy, dyrektory, ministry, policjanty, studenty, natomiast użycia NEUTRALNE sygnalizuje wykładnik MĘSKOOSOBOWY, np. chłopi, dyrektorzy, ministrowie, policjanci, studenci. ...(-) O wyborze elementu fleksyjnego przesądzałoby w tym wypadku kryterium funkcjonalno-stylistyczne" (str.1608)
2. http://www.kurnik.pl/slownik/dp.phtml
punkt 4.
3. http://www.kurnik.pl/slownik/sw.phtml?sl=maggi
przyprawa do zupy
przyprawa to nie jest czasem maggi??
Nie ma takiej formy w słowniku. A komentarz greenpointa nic do sprawy nie wnosi! - polonistka.
Przyprawa do zup to maggi - od jej wynalazcy, Szwajcara Juliusa Maggi. Nie ma żadnej przyprawy "maga". Czasem maggi nazywa sie też lubczyk zwyczajny, zioło które jest głównym składnikiem aromatycznym dla tej przyprawy. I jeszcze jedno - od kiedy maggi zostało zarejestrowane w UE jako produkt regionalny, polskie firmy wyrabiające kulinaria zrezygnowały z nazywania jej w ten sposób, bądź zmieniły nazwę na "magi" (różnica w jednym g). Jedno od drugiego rózni skład. Nasze magi to głównie glutaminian sodu i środki prezerwujące, oryginalne maggi to soja, lubczyk i przyprawy ;). Sprawa między jednym a drugim ma się dokładnie tak, jak między biodynamicznymi winami francuskimi, a polskim "jabolem".
magę nie ma akurat i teoria odmiany podana przez poklika sie nie sprawdzila
zuz_ankaz,świetna z Ciebie polonistka...Takie "polonisty" teraz ze szkół wyższych wychodzą? :P
nie znam sie za bardzo na polskim ale dopełniacz od l. mnogiej(kogo czego?? ) słowa magia to "magi"
No to już wiesz, że się nie znasz, co jest poniekąd pozytywna informacją.
taka przypra do zup Magi, no nie?
magia -> magii a nie magi
a osoba zajmująca się czarami to mag przecież:|
Magi to przyprawa, ale podobno tu nie można nazw własnych stosować:> hmmm
aj. przyprawa przecież jest przez 2g :]
ta przyprawa do zupy to nie maga tylko maggie i faktycznie mówi się magowie - od tego kurnikowskiego słownika zaczynam też dopuszczać istnienie słów jak magi:P bo się w mojej pięknej głowie pomieszało:D
archaiczna forma nieco, tak jak 'bogi' u Staffa. poprawne, zostawić.
Myślałem, że chodzi o krav maga, ale nie, bo "magę" nie ma w słowniku alternatywnym.
krav maga, krav magi, krav magę
Z kolei porównanie do "bogi" nie jest do końca szczęśliwe, bo w słownikach jest forma "bogi", a formy "magi" nie ma.
Ktoś, kto to umieścił, chciał być chyba "świętszy od papieża"...
Dodam jeszcze coś, co chyba przekona wszystkich zwolenników formy "magi", że są w błędzie. Otóż celownik lp.: bogu, ale magowi, a nie "magu". (tak samo jak Donaldowi Tuskowi, a nie Donaldu Tusku).
Mianownik liczby mnogiej od "mag" to "magowie", albo "MADZY", a nie "magi"!!!
zieew. odporność na wiedzę (nawet tak nasiloną, jak Twoja) przerabialiśmy już tutaj setki razy. odpadasz.
Nie wiem, czemu z uporem godnym lepszej sprawy bronisz czegoś, co jest ewidentnym błędem. Sugerujesz, że twórcy encyklopedii i słowników też są "odporni na wiedzę"? Słowniki zawierają formy archaiczne takie jak "bogi", ale takiej formy jak "magi" nie ma - bo po prostu ona nie istnieje. A ktoś przez pomyłkę (przez połączenie bóg-mag) ją tu wstawił.
Kotlet!
Zamiast się tak produkować, przeczytaj sobie wpis greenpointa albo to:
http://poradnia.pwn.pl/lista.php?id=5604
magi to przyprawa
upór ałtorów przewyższa o niebo ośli.osły powinny się od nich uczyć.
to proste: forma magi jest efektem obecnego trendu ku bezpłciowości każdego zawodu (vide ministra) stąd magowie jako ewidentnie męskiego pochodzenia musi być zneutralizowana formą bezpłciową (żeńską?) magi. Za kilka lat ludzie w wieku od do będą domagać się dla siebie pełnoprawnej formy ono z odmianą. Wtedy wrócą piłoś gziłom popaprałoś et cetera
z pewnością wiesz, o czym mówisz, zważywszy, że np. formę "posły" (w odróżnieniu od formy "posłowie") słowniki sprzed pół wieku określają jako DAWNĄ.
Z tą DAWNĄ to jakieś DAWNE poglądy.
Dziś jest to forma deprecjatywna.
to proste: forma magi jest efektem obecnego trendu ku bezpłciowości każdego zawodu (vide ministra) stąd magowie jako ewidentnie męskiego pochodzenia musi być zneutralizowana formą bezpłciową (żeńską?) magi. Za kilka lat ludzie w wieku od do będą domagać się dla siebie pełnoprawnej formy ono z odmianą. Wtedy wrócą piłoś gziłom popaprałoś et cetera
a po co się powtarzałoś?
MAGI to staroperska forma liczby mnogiej słowa "mag".
Co za stado baranów. Macie odpowiedź z poradni językowej PWN:
P: Czy dla wyrazu mag dopuszczalna jest forma M. liczby mnogiej magi?
O: Nie, mianownikiem liczby mnogiej rzeczownika mag jest tylko magowie. Gdybyśmy chcieli się posłużyć końcówką -y/-i, to utworzylibyśmy formę madzy, jednak jest ona niepoprawna.
Sęk w tym, że ta owa poradnia niekiedy przeczy samej sobie.
http://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/;5604
nie przeczy samej sobie, bo pytanie padło o mianownik liczby mnogiej (w domyśle: NIEdeprecjatywny), a nie o formę stworzoną na użytek gier słownych
A jednak trochę przeczy.
Co ma do rzeczy mowa potoczna? Jeśli uznaje się mowę potoczną to istnienie słownika pozbawione jest jakiegokolwiek sensu, ponieważ każdy wyraz można uznać za poprawny.
Każdy z wyjątkiem tych setek słyszanych gdzieniegdzie [oraz nieskończenie wielu teoretycznie możliwych] wyrazów, które nie mieszczą się nawet w normie potocznej.