megill

w literaturze żyd. - zwój nawinięty na drążki zawierające dzieje sławnych ludzi historii żyd., zazw. bogato zdobiony inicjałami i iluminacjami, a od XVII w. miedziorytami i drzeworytami, zwł. zwój zawierający biblijną Księgę Estery, który tradycyjnie odczytuje się w czasie święta Purim w synagodze; jest to szczególnie długi zwój stąd rozszerz.: każda nazbyt szczegółowa i nużąca opowieść. Etym. - hebr. magillah 'zwój'.
swoiz W.Kopaliński