| napartaczyć |
| występowanie | Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny - Kurpisz 1994-2005 - H. Zgółkowa |
| odmienność | tak |
| E (+b) | napartaczeni, napartaczona, napartaczoną, napartaczone, napartaczonego, napartaczonej, napartaczonemu, napartaczony, napartaczonych, napartaczonym, napartaczonymi, nienapartaczeni, nienapartaczona, nienapartaczoną, nienapartaczone, nienapartaczonego, nienapartaczonej, nienapartaczonemu, nienapartaczony, nienapartaczonych, nienapartaczonym, nienapartaczonymi |
| H | napartaczyli, napartaczyliby, napartaczylibyście, napartaczylibyśmy, napartaczyliście, napartaczyliśmy, napartaczył, napartaczyła, napartaczyłaby, napartaczyłabym, napartaczyłabyś, napartaczyłam, napartaczyłaś, napartaczyłby, napartaczyłbym, napartaczyłbyś, napartaczyłem, napartaczyłeś, napartaczyło, napartaczyłoby, napartaczyły, napartaczyłyby, napartaczyłybyście, napartaczyłybyśmy, napartaczyłyście, napartaczyłyśmy |
| I | napartaczą, napartaczę, napartaczy, napartaczycie, napartaczymy, napartaczysz |
| d | napartaczono |
| i (+b) | napartaczenia, napartaczeniach, napartaczeniami, napartaczenie, napartaczeniem, napartaczeniom, napartaczeniu, napartaczeń, nienapartaczenia, nienapartaczeniach, nienapartaczeniami, nienapartaczenie, nienapartaczeniem, nienapartaczeniom, nienapartaczeniu, nienapartaczeń |
| k | napartacz, napartaczcie, napartaczcież, napartaczmy, napartaczmyż, napartaczże |
| ~ | napartaczywszy
|
| aktualizacja | 2006-08-17, scaevus |