| narzucić |
| występowanie | Słownik ortograficzny: rejestr wyrazów występujących w języku polskim - Muza SA 2001, 2005, 2006 - T. Karpowicz |
| odmienność | tak |
| E (+b) | narzuceni, narzucona, narzuconą, narzucone, narzuconego, narzuconej, narzuconemu, narzucony, narzuconych, narzuconym, narzuconymi, nienarzuceni, nienarzucona, nienarzuconą, nienarzucone, nienarzuconego, nienarzuconej, nienarzuconemu, nienarzucony, nienarzuconych, nienarzuconym, nienarzuconymi |
| H | narzucili, narzuciliby, narzucilibyście, narzucilibyśmy, narzuciliście, narzuciliśmy, narzucił, narzuciła, narzuciłaby, narzuciłabym, narzuciłabyś, narzuciłam, narzuciłaś, narzuciłby, narzuciłbym, narzuciłbyś, narzuciłem, narzuciłeś, narzuciło, narzuciłoby, narzuciły, narzuciłyby, narzuciłybyście, narzuciłybyśmy, narzuciłyście, narzuciłyśmy |
| I | narzucą, narzucę, narzuci, narzucicie, narzucimy, narzucisz |
| d | narzucono |
| i (+b) | narzucenia, narzuceniach, narzuceniami, narzucenie, narzuceniem, narzuceniom, narzuceniu, narzuceń, nienarzucenia, nienarzuceniach, nienarzuceniami, nienarzucenie, nienarzuceniem, nienarzuceniom, nienarzuceniu, nienarzuceń |
| k | narzuć, narzućcie, narzućcież, narzućmy, narzućmyż, narzućże |
| ~ | narzuciwszy
|
| aktualizacja | 2006-08-17, scaevus |