nastalić |
występowanie | Słownik języka polskiego - PWN 1958-1969 - W. Doroszewski (ndpl) |
odmienność | tak |
E (+b) | nastaleni, nastalona, nastaloną, nastalone, nastalonego, nastalonej, nastalonemu, nastalony, nastalonych, nastalonym, nastalonymi, nienastaleni, nienastalona, nienastaloną, nienastalone, nienastalonego, nienastalonej, nienastalonemu, nienastalony, nienastalonych, nienastalonym, nienastalonymi |
H | nastalili, nastaliliby, nastalilibyście, nastalilibyśmy, nastaliliście, nastaliliśmy, nastalił, nastaliła, nastaliłaby, nastaliłabym, nastaliłabyś, nastaliłam, nastaliłaś, nastaliłby, nastaliłbym, nastaliłbyś, nastaliłem, nastaliłeś, nastaliło, nastaliłoby, nastaliły, nastaliłyby, nastaliłybyście, nastaliłybyśmy, nastaliłyście, nastaliłyśmy |
I | nastalą, nastalę, nastali, nastalicie, nastalimy, nastalisz |
d | nastalono |
i (+b) | nastalenia, nastaleniach, nastaleniami, nastalenie, nastaleniem, nastaleniom, nastaleniu, nastaleń, nienastalenia, nienastaleniach, nienastaleniami, nienastalenie, nienastaleniem, nienastaleniom, nienastaleniu, nienastaleń |
k | nastal, nastalcie, nastalcież, nastalmy, nastalmyż, nastalże |
~ | nastaliwszy
|
aktualizacja | tevex, 2011-10-10 |