| konikować |
|---|
| występowanie | Wielki słownik języka polskiego (wsjp.pl) - IJP PAN 2024 - P. Żmigrodzki
Słownik języka polskiego - PWN 1958-1969 - W. Doroszewski (ndpl) |
|---|
| odmienność | tak |
|---|
| B | konikuj, konikujcie, konikujcież, konikujmy, konikujmyż, konikujże |
|---|
| G (+b) | konikująca, konikującą, konikujące, konikującego, konikującej, konikującemu, konikujący, konikujących, konikującym, konikującymi, niekonikująca, niekonikującą, niekonikujące, niekonikującego, niekonikującej, niekonikującemu, niekonikujący, niekonikujących, niekonikującym, niekonikującymi |
|---|
| H | konikowali, konikowaliby, konikowalibyście, konikowalibyśmy, konikowaliście, konikowaliśmy, konikował, konikowała, konikowałaby, konikowałabym, konikowałabyś, konikowałam, konikowałaś, konikowałby, konikowałbym, konikowałbyś, konikowałem, konikowałeś, konikowało, konikowałoby, konikowały, konikowałyby, konikowałybyście, konikowałybyśmy, konikowałyście, konikowałyśmy |
|---|
| J | konikują, konikuje, konikujecie, konikujemy, konikujesz, konikuję |
|---|
| e | konikowano |
|---|
| j (+b) | konikowania, konikowaniach, konikowaniami, konikowanie, konikowaniem, konikowaniom, konikowaniu, konikowań, niekonikowania, niekonikowaniach, niekonikowaniami, niekonikowanie, niekonikowaniem, niekonikowaniom, niekonikowaniu, niekonikowań |
|---|
| ~ | konikując
|
|---|
| aktualizacja | tevex, 2019-09-09 |
|---|