obegnać |
występowanie | Słownik języka polskiego - PWN 1958-1969 - W. Doroszewski (ndpl) |
odmienność | tak |
E (+b) | nieobegnana, nieobegnaną, nieobegnane, nieobegnanego, nieobegnanej, nieobegnanemu, nieobegnani, nieobegnany, nieobegnanych, nieobegnanym, nieobegnanymi, obegnana, obegnaną, obegnane, obegnanego, obegnanej, obegnanemu, obegnani, obegnany, obegnanych, obegnanym, obegnanymi |
H | obegnali, obegnaliby, obegnalibyście, obegnalibyśmy, obegnaliście, obegnaliśmy, obegnał, obegnała, obegnałaby, obegnałabym, obegnałabyś, obegnałam, obegnałaś, obegnałby, obegnałbym, obegnałbyś, obegnałem, obegnałeś, obegnało, obegnałoby, obegnały, obegnałyby, obegnałybyście, obegnałybyśmy, obegnałyście, obegnałyśmy |
I | obegna, obegnacie, obegnają, obegnam, obegnamy, obegnasz |
d | obegnano |
i (+b) | nieobegnania, nieobegnaniach, nieobegnaniami, nieobegnanie, nieobegnaniem, nieobegnaniom, nieobegnaniu, nieobegnań, obegnania, obegnaniach, obegnaniami, obegnanie, obegnaniem, obegnaniom, obegnaniu, obegnań |
k | obegnaj, obegnajcie, obegnajcież, obegnajmy, obegnajmyż, obegnajże |
~ | obegnawszy
|
aktualizacja | greenpoint, 2007-04-27 |