odorać |
występowanie | Słownik języka polskiego - PWN 1958-1969 - W. Doroszewski (ndpl) |
odmienność | tak |
B | odorz, odorzcie, odorzcież, odorzmy, odorzmyż, odorzże |
E (+b) | nieodorana, nieodoraną, nieodorane, nieodoranego, nieodoranej, nieodoranemu, nieodorani, nieodorany, nieodoranych, nieodoranym, nieodoranymi, odorana, odoraną, odorane, odoranego, odoranej, odoranemu, odorani, odorany, odoranych, odoranym, odoranymi |
H | odorali, odoraliby, odoralibyście, odoralibyśmy, odoraliście, odoraliśmy, odorał, odorała, odorałaby, odorałabym, odorałabyś, odorałam, odorałaś, odorałby, odorałbym, odorałbyś, odorałem, odorałeś, odorało, odorałoby, odorały, odorałyby, odorałybyście, odorałybyśmy, odorałyście, odorałyśmy |
J | odorzą, odorze, odorzecie, odorzemy, odorzesz, odorzę |
e | odorano |
j (+b) | nieodorania, nieodoraniach, nieodoraniami, nieodoranie, nieodoraniem, nieodoraniom, nieodoraniu, nieodorań, odorania, odoraniach, odoraniami, odoranie, odoraniem, odoraniom, odoraniu, odorań |
~ | odorawszy
|
aktualizacja | tevex, 2023-03-05 |