ognać |
występowanie | Słownik poprawnej polszczyzny - PWN 1994, 1995, 1996, 1997, 1998 - W. Doroszewski Słownik języka polskiego - PWN 1958-1969 - W. Doroszewski (ndpl) |
odmienność | tak |
E (+b) | nieognana, nieognaną, nieognane, nieognanego, nieognanej, nieognanemu, nieognani, nieognany, nieognanych, nieognanym, nieognanymi, ognana, ognaną, ognane, ognanego, ognanej, ognanemu, ognani, ognany, ognanych, ognanym, ognanymi |
H | ognali, ognaliby, ognalibyście, ognalibyśmy, ognaliście, ognaliśmy, ognał, ognała, ognałaby, ognałabym, ognałabyś, ognałam, ognałaś, ognałby, ognałbym, ognałbyś, ognałem, ognałeś, ognało, ognałoby, ognały, ognałyby, ognałybyście, ognałybyśmy, ognałyście, ognałyśmy |
I | ogna, ognacie, ognają, ognam, ognamy, ognasz |
d | ognano |
i (+b) | nieognania, nieognaniach, nieognaniami, nieognanie, nieognaniem, nieognaniom, nieognaniu, nieognań, ognania, ognaniach, ognaniami, ognanie, ognaniem, ognaniom, ognaniu, ognań |
k | ognaj, ognajcie, ognajcież, ognajmy, ognajmyż, ognajże |
~ | ognawszy
|
aktualizacja | tevex, 2019-11-16 |