podrwić |
występowanie | Wielki słownik języka polskiego (wsjp.pl) - IJP PAN 2024 - P. Żmigrodzki Uniwersalny słownik języka polskiego - PWN 2003, 2006, 2008 - S. Dubisz (pod: pokpić, poszydzić, pożartować) |
odmienność | tak |
B | podrwij, podrwijcie, podrwijcież, podrwijmy, podrwijmyż, podrwijże |
H | podrwili, podrwiliby, podrwilibyście, podrwilibyśmy, podrwiliście, podrwiliśmy, podrwił, podrwiła, podrwiłaby, podrwiłabym, podrwiłabyś, podrwiłam, podrwiłaś, podrwiłby, podrwiłbym, podrwiłbyś, podrwiłem, podrwiłeś, podrwiło, podrwiłoby, podrwiły, podrwiłyby, podrwiłybyście, podrwiłybyśmy, podrwiłyście, podrwiłyśmy |
I | podrwi, podrwią, podrwicie, podrwię, podrwimy, podrwisz |
d | podrwiono |
i (+b) | niepodrwienia, niepodrwieniach, niepodrwieniami, niepodrwienie, niepodrwieniem, niepodrwieniom, niepodrwieniu, niepodrwień, podrwienia, podrwieniach, podrwieniami, podrwienie, podrwieniem, podrwieniom, podrwieniu, podrwień |
~ | podrwiwszy
|
aktualizacja | tevex, 2024-09-13 |