przywódce

Ej no, nie czaję. Powinno być chyba "przywódcę" I taka forma owszem, jest. Ale dlaczego "przywódce"?

To forma deprecjatywna (potoczna, nacechowana) - oprócz neutralnego "ci przywódcy" można powiedzieć "te (głupie/wspaniałe) przywódce".
Analogicznie: (ci) policjanci, studenci, pacjenci, filozofowie - (te) policjanty, studenty, pacjenty, filozofy.

A czemu nie przybrandy?

albo przywinny, co rodzi pytanie jaki, skoro zadaje się z winnym
- a może adwokat

przywódca - przywodzi, przy wodzi to nie dowódca od dowodzi, czego jest dowodem (co?)
a) przywieść można przesyłkę kurierem, wycieczkę szkolną,
b) przywodzić - przyprowadzać na przykład oddział/turystów,
c) przywodzić na myśl wspomnienia
d) przywódce to chyba nie rodzaj żeński liczba mnoga, ale biesiada
- w definicji mamy błąd, przywódca:
a) nie może przewodzić, to czyni przewodnik