| samoodnowić |
| występowanie | Słownik gramatyczny języka polskiego (sgjp.pl) - NCN 2025 - Z. Saloni i inni |
| odmienność | tak |
| H | samoodnowili, samoodnowiliby, samoodnowilibyście, samoodnowilibyśmy, samoodnowiliście, samoodnowiliśmy, samoodnowił, samoodnowiła, samoodnowiłaby, samoodnowiłabym, samoodnowiłabyś, samoodnowiłam, samoodnowiłaś, samoodnowiłby, samoodnowiłbym, samoodnowiłbyś, samoodnowiłem, samoodnowiłeś, samoodnowiło, samoodnowiłoby, samoodnowiły, samoodnowiłyby, samoodnowiłybyście, samoodnowiłybyśmy, samoodnowiłyście, samoodnowiłyśmy |
| I | samoodnowi, samoodnowią, samoodnowicie, samoodnowię, samoodnowimy, samoodnowisz |
| d | samoodnowiono |
| i (+b) | niesamoodnowienia, niesamoodnowieniach, niesamoodnowieniami, niesamoodnowienie, niesamoodnowieniem, niesamoodnowieniom, niesamoodnowieniu, niesamoodnowień, samoodnowienia, samoodnowieniach, samoodnowieniami, samoodnowienie, samoodnowieniem, samoodnowieniom, samoodnowieniu, samoodnowień |
| k | samoodnów, samoodnówcie, samoodnówcież, samoodnówmy, samoodnówmyż, samoodnówże |
| ~ | samoodnowiwszy
|
| aktualizacja | 2017-07-16, tevex |