1. w barokowych utworach instrumentalnych lub instrumentalno-wokalnych: najniższy basowy głos; basso continuo;
2. dawny sposób notowania toku harmonicznego kompozycji za pomocą głosu basowego i umieszczanych nad nim umownych cyfr, oznaczających różne akordy; bas akordowy

1. w barokowych utworach instrumentalnych lub instrumentalno-wokalnych: najniższy basowy głos; basso continuo [czytaj: basso kontinuo];
2. dawny sposób notowania toku harmonicznego kompozycji za pomocą głosu basowego i umieszczanych nad nim umownych cyfr, oznaczających różne akordy; bas akordowy