accusativus, akuzatiwus, akuzatyw; w językoznawstwie:
1. czwarty przypadek w polskiej deklinacji, odpowiadający na pytania: kogo? co?, który w zdaniu pełni funkcję dopełnienia bliższego;
2. forma wyrazowa tego przypadka

czwarty przypadek polskiej deklinacji, odpowiadający na pytania: kogo? co?; akuzatyw; accusativus