nominatyw, nominatiwus, mianownik; w językoznawstwie:
1. pierwszy przypadek w polskiej deklinacji, odpowiadający na pytania: kto? co?, którego podstawową funkcją składniową jest funkcja podmiotu;
2. forma wyrazowa tego przypadka

pierwszy przypadek w deklinacji, odpowiadający na pytania: kto? co?; forma wyrazowa tego przypadka; nominativus; nominatyw; mianownik

pierwszy przypadek w deklinacji, odpowiadający na pytania: kto? co?; forma wyrazowa tego przypadka; nominatiwus; nominatyw; mianownik