| smęcić | 
| występowanie | Uniwersalny słownik języka polskiego - PWN 2003, 2006, 2008 - S. Dubisz | 
| odmienność | tak | 
| H | smęcili, smęciliby, smęcilibyście, smęcilibyśmy, smęciliście, smęciliśmy, smęcił, smęciła, smęciłaby, smęciłabym, smęciłabyś, smęciłam, smęciłaś, smęciłby, smęciłbym, smęciłbyś, smęciłem, smęciłeś, smęciło, smęciłoby, smęciły, smęciłyby, smęciłybyście, smęciłybyśmy, smęciłyście, smęciłyśmy | 
| I | smęcą, smęcę, smęci, smęcicie, smęcimy, smęcisz | 
| d | smęcono | 
| i (+b) | niesmęcenia, niesmęceniach, niesmęceniami, niesmęcenie, niesmęceniem, niesmęceniom, niesmęceniu, niesmęceń, smęcenia, smęceniach, smęceniami, smęcenie, smęceniem, smęceniom, smęceniu, smęceń | 
| k | smęć, smęćcie, smęćcież, smęćmy, smęćmyż, smęćże | 
| v (+b) | niesmęcąca, niesmęcącą, niesmęcące, niesmęcącego, niesmęcącej, niesmęcącemu, niesmęcący, niesmęcących, niesmęcącym, niesmęcącymi, smęcąca, smęcącą, smęcące, smęcącego, smęcącej, smęcącemu, smęcący, smęcących, smęcącym, smęcącymi | 
| ~ | smęcąc
  | 
| aktualizacja | 2011-08-14, tevex |