smęcić |
występowanie | Uniwersalny słownik języka polskiego - PWN 2003, 2006, 2008 - S. Dubisz |
odmienność | tak |
H | smęcili, smęciliby, smęcilibyście, smęcilibyśmy, smęciliście, smęciliśmy, smęcił, smęciła, smęciłaby, smęciłabym, smęciłabyś, smęciłam, smęciłaś, smęciłby, smęciłbym, smęciłbyś, smęciłem, smęciłeś, smęciło, smęciłoby, smęciły, smęciłyby, smęciłybyście, smęciłybyśmy, smęciłyście, smęciłyśmy |
I | smęcą, smęcę, smęci, smęcicie, smęcimy, smęcisz |
d | smęcono |
i (+b) | niesmęcenia, niesmęceniach, niesmęceniami, niesmęcenie, niesmęceniem, niesmęceniom, niesmęceniu, niesmęceń, smęcenia, smęceniach, smęceniami, smęcenie, smęceniem, smęceniom, smęceniu, smęceń |
k | smęć, smęćcie, smęćcież, smęćmy, smęćmyż, smęćże |
v (+b) | niesmęcąca, niesmęcącą, niesmęcące, niesmęcącego, niesmęcącej, niesmęcącemu, niesmęcący, niesmęcących, niesmęcącym, niesmęcącymi, smęcąca, smęcącą, smęcące, smęcącego, smęcącej, smęcącemu, smęcący, smęcących, smęcącym, smęcącymi |
~ | smęcąc
|
aktualizacja | tevex, 2011-08-14 |