1. superlatiwus; superlativus; w językoznawstwie: a) stopień najwyższy przymiotnika albo przysłówka; b) przymiotnik albo przysłówek w stopniu najwyższym; 2. zwykle w liczbie mnogiej: słowa wyrażające zachwyt; 3. nieraz przesadnie dodatnia ocena kogoś lub czegoś