| uraczyć |
|---|
| występowanie | Słownik ortograficzny: rejestr wyrazów występujących w języku polskim - Muza SA 2001, 2005, 2006 - T. Karpowicz |
|---|
| odmienność | tak |
|---|
| E (+b) | nieuraczeni, nieuraczona, nieuraczoną, nieuraczone, nieuraczonego, nieuraczonej, nieuraczonemu, nieuraczony, nieuraczonych, nieuraczonym, nieuraczonymi, uraczeni, uraczona, uraczoną, uraczone, uraczonego, uraczonej, uraczonemu, uraczony, uraczonych, uraczonym, uraczonymi |
|---|
| H | uraczyli, uraczyliby, uraczylibyście, uraczylibyśmy, uraczyliście, uraczyliśmy, uraczył, uraczyła, uraczyłaby, uraczyłabym, uraczyłabyś, uraczyłam, uraczyłaś, uraczyłby, uraczyłbym, uraczyłbyś, uraczyłem, uraczyłeś, uraczyło, uraczyłoby, uraczyły, uraczyłyby, uraczyłybyście, uraczyłybyśmy, uraczyłyście, uraczyłyśmy |
|---|
| I | uraczą, uraczę, uraczy, uraczycie, uraczymy, uraczysz |
|---|
| d | uraczono |
|---|
| i (+b) | nieuraczenia, nieuraczeniach, nieuraczeniami, nieuraczenie, nieuraczeniem, nieuraczeniom, nieuraczeniu, nieuraczeń, uraczenia, uraczeniach, uraczeniami, uraczenie, uraczeniem, uraczeniom, uraczeniu, uraczeń |
|---|
| k | uracz, uraczcie, uraczcież, uraczmy, uraczmyż, uraczże |
|---|
| ~ | uraczywszy
|
|---|
| aktualizacja | tevex, 2011-09-13 |
|---|