| uroczyć |
|---|
| występowanie | Uniwersalny słownik języka polskiego - PWN 2003, 2006, 2008 - S. Dubisz |
|---|
| odmienność | tak |
|---|
| E (+b) | nieuroczeni, nieuroczona, nieuroczoną, nieuroczone, nieuroczonego, nieuroczonej, nieuroczonemu, nieuroczony, nieuroczonych, nieuroczonym, nieuroczonymi, uroczeni, uroczona, uroczoną, uroczone, uroczonego, uroczonej, uroczonemu, uroczony, uroczonych, uroczonym, uroczonymi |
|---|
| H | uroczyli, uroczyliby, uroczylibyście, uroczylibyśmy, uroczyliście, uroczyliśmy, uroczył, uroczyła, uroczyłaby, uroczyłabym, uroczyłabyś, uroczyłam, uroczyłaś, uroczyłby, uroczyłbym, uroczyłbyś, uroczyłem, uroczyłeś, uroczyło, uroczyłoby, uroczyły, uroczyłyby, uroczyłybyście, uroczyłybyśmy, uroczyłyście, uroczyłyśmy |
|---|
| I | uroczą, uroczę, uroczy, uroczycie, uroczymy, uroczysz |
|---|
| d | uroczono |
|---|
| i (+b) | nieuroczenia, nieuroczeniach, nieuroczeniami, nieuroczenie, nieuroczeniem, nieuroczeniom, nieuroczeniu, nieuroczeń, uroczenia, uroczeniach, uroczeniami, uroczenie, uroczeniem, uroczeniom, uroczeniu, uroczeń |
|---|
| k | urocz, uroczcie, uroczcież, uroczmy, uroczmyż, uroczże |
|---|
| v (+b) | nieurocząca, nieuroczącą, nieuroczące, nieuroczącego, nieuroczącej, nieuroczącemu, nieuroczący, nieuroczących, nieuroczącym, nieuroczącymi, urocząca, uroczącą, uroczące, uroczącego, uroczącej, uroczącemu, uroczący, uroczących, uroczącym, uroczącymi |
|---|
| ~ | urocząc, uroczywszy
|
|---|
| aktualizacja | 2007-07-02, koalar |
|---|