| wionąć |
| występowanie | Uniwersalny słownik języka polskiego - PWN 2003, 2006, 2008 - S. Dubisz |
| odmienność | tak |
| B | wioń, wiońcie, wiońcież, wiońmy, wiońmyż, wiońże |
| F | wionął, wionąłby, wionąłbym, wionąłbyś, wionąłem, wionąłeś, wionęli, wionęliby, wionęlibyście, wionęlibyśmy, wionęliście, wionęliśmy, wionęła, wionęłaby, wionęłabym, wionęłabyś, wionęłam, wionęłaś, wionęło, wionęłoby, wionęły, wionęłyby, wionęłybyście, wionęłybyśmy, wionęłyście, wionęłyśmy |
| I | wioną, wionę, wionie, wioniecie, wioniemy, wioniesz |
| e | wionięto |
| j (+b) | niewionięcia, niewionięciach, niewionięciami, niewionięcie, niewionięciem, niewionięciom, niewionięciu, niewionięć, wionięcia, wionięciach, wionięciami, wionięcie, wionięciem, wionięciom, wionięciu, wionięć |
| v (+b) | niewionąca, niewionącą, niewionące, niewionącego, niewionącej, niewionącemu, niewionący, niewionących, niewionącym, niewionącymi, wionąca, wionącą, wionące, wionącego, wionącej, wionącemu, wionący, wionących, wionącym, wionącymi |
| ~ | wionąc, wionąwszy
|
| aktualizacja | 2007-07-02, koalar |